Natural Beauty; Collectie Rau in Groninger Museum

 

 

De Duitse multimiljonair, tropenarts en collectioneur Gustav Rau liet zijn uitgebreide collectie kunst na aan Unicef. Hij zette zich een groot deel van z'n leven in voor hulp aan kinderen in Afrika. Het internationale kinderfonds kan met de uiteindelijke opbrengst van de verkoop van de collectie hulp blijven bieden aan kinderen in nood. Rau heeft dit zo bepaald in zijn nalatenschap. Vanaf 2025 mag Unicef de kunstwerken verkopen. Een deel van de collectie is nu te zien in het Groninger Museum. Het is een prachtige selectie met werken van de grote vernieuwers uit de 19e eeuw, een indrukwekkende collectie stillevens uit de 17e eeuw en sereen religieus werk uit de middeleeuwen. Je krijgt never nooit de kans om zo dichtbij werk van grootmeesters als Monet en Fra Angelico te zien. Niet missen dus! Te zien t/m 25/5 2014.

 

 

 

Monet, Les pyramides de Port-Cohon 1886

 

 

 

Fra Angelico, de H. Nicolaus van Bari 1424/1425

 



Witte engel

 

 

 

De grote zilverreiger zie ik regelmatig in de 'nieuwe wildernis', waarvan we er steeds meer hebben in Nederland. Tussen Groningen en Roden ligt zo'n stuk nieuwe natuur, waar oud cultuurlandschap is opgeofferd. Ik ben er regelmatig en ik geniet er, maar ik weet niet zo goed wat ik van dergelijke projecten moet vinden. Uiteraard krijgen natuurwaarden de kans maar of die belangrijker zijn dan de verdwenen waarden is maar de vraag. Het  nieuwe is bovendien geen echte natuur, geen ware wildernis, want het gebied wordt door de mens intensief beheerd en beheerst. Maar goed, de nieuwe situatie trekt veel flora- en faunasoorten die we er normaal niet zouden aantreffen. Een van de meest zichtbare nieuwelingen is wel de grote zilverreiger. Een grote en exotische verschijning in zijn spierwitte kleed, werkelijk prachtig in zijn sierlijkheid. Het is wonderwel een van de meest verspreide vogelsoorten ter wereld! Soms tref ik het en gaan er een paar tegelijk de lucht in, dichtbij. Het is alsof ze licht geven, als engelen.

 

 

 

 

Loods

 

 

Bedrijventerrein Westpoort Groningen

Eiland

 

 

 

 

 

 

 

Folkert de Graaf

Gemengde techniek op papier; acryl, aquarel, zout, potlood en krijt

20 x 30 cm

2013

Lucebert

 

 

 

 

 

 

nu gaan wij als bomen luchten

verdelen en veel vogels

kweken in onze matrose

bloesems

 

 

 

 

 

 

 

 

Uit: zij heeft haar naam vergeten

-gedichten-

de bezige bij 2012

 

 

 

 

 

Mooi motto voor 2014

 

 

 

Modellen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tekeningen in potlood, 23 x 35 cm

Folkert de Graaf

Brood en Deelder

Herman Brood en Jules Deelder maakten lang geleden samen de mooie geillustreerde boekuitgave 'Inderdaad NEE'. Deelder deed de teksten en Brood uiteraard de platen. Inmiddels is deze uitgave een collectorsitem en wordt er flink voor betaald. Het boek van uitgeverij Nijgh en van Ditmar bevat prachtige Broodplaten en de typische gekke Deelderhumor. Brood kon prima uit de voeten met de teksten van Deelder en waarschijnlijk heeft ie ook hier en daar zijn geheel eigen humor er tussen gegooid. Van de drukgang had een aantal exemplaren een speciale Brood-litho. Het exemplaar dat ik in bezit heb bevat die litho helaas niet. Heb je belangstelling laat me dat dan even weten.  

 

 

 

 

 

 

Christo: Big Air Package in Oberhausen

 

Inpak-kunstenaar Christo heeft in Oberhausen een nieuw project gerealiseerd; de Big Air Package. De man die wereldberoemd werd met het inpakken van de Pont Neuf in Parijs en de Reichstag in Berlijn, heeft in een enorme gashouder een witte ballon opgeblazen. De afmetingen? De cocon is 50 meter in doorsnee en zo'n 90 meter hoog. Het is het grootste opblaasbare object ooit. Als bezoeker treedt je een vervreemdende witte ruimte binnen die aan de bovenkant helder licht is en naar beneden toe steeds donkerder wordt. Je krijgt een douche van licht volgens Christo. Fascinerende ervaring die je nog tot 30 december kunt ondergaan.

Gasometer, Arenastrasse 11 in Oberhausen (di-zo, 10-18)

 

 

 

 

Kuilgras in hoogglans

 

 

 

 

 

 

kuilgras, najaar 2013

Folkert de Graaf

Coming Up: de Graaf/Meek - expositie

 

In maart en april 2014 exposeer ik met nieuw werk in Molen Adam in Delfzijl. Ik heb fotograaf Paul Meek uit Groningen gevraagd om samen met mij te exposeren. Hij toont eveneens nieuw werk. Het wordt een interessante expo van schilderijen in gemengde technieken, tekeningen, grafiek en bewerkte foto's.  Ik ben benieuwd welke dialoog ons werk aangaat. Samen maakten we in 2004 een fotoboek over vrijwilligerswerk in Delfzijl. Met mooie verhalen en prachtige foto's in zwart-wit over de motivatie van mensen om iets te willen betekenen voor anderen en voor hun omgeving.

 

Molen Adam, Molenbergplein Delfzijl

Vintage teakwood bowl

 

 

Teakhout is weer hot. Je ziet het overal terug. In fotoreportages van designbladen staan de houten reigers, kandelaars en fruitschalen uit de sixties op strakke moderne dressoirs. Het oubollige karakter van teakhout is eigenlijk helemaal verdwenen. De bowl op het plaatje is een mooi exemplaar van zo'n oud gebruiksartikel waar we kortgeleden nog onze neus voor ophaalden. Niet nodig, het is gewoon mooi van vorm, goed gemaakt en ook prachtig getekend. De kom is 13 cm hoog en heeft een diameter van 26 cm. Informeer als je er iets over wilt weten.

 

 

Paterswoldse meer

Mistig meer, zondag 17 november

Uilskuiken

Koos van Zomeren schrijft prachtig over de natuur. Onlangs kwam ik een boekje tegen van zijn hand uit 1988. Hij schrijft hierin vol bewondering en verbazing over de Nederlandse uilensoorten.

Een van de verhalen gaat over de kerkuil en de misvatting dat wij denken dat het kleinste uilskuiken altijd wordt gedood en opgegeten door zijn oudere en grotere broers en zussen. Uilskuikens komen niet tegelijkertijd uit het ei zoals bij veel vogelsoorten. Het laatste jong is vaak wel een week later dan het eerste en daardoor ook veel kleiner en zwakker dan de rest. De ouders voeren echter niet het sterkste en grootste jong  zoals vaak wordt gedacht, maar het jong dat vooraan in de rij staat als er prooi wordt gebracht. Dat kan dus ook het jongste kuiken zijn als het slim en/of behendig is. Als het een goed muizenjaar is dan krijgen alle kuikens meestal wel hun deel en vliegen ze allemaal uit. Wordt er minder prooi gebracht dan zal de strijd om het beste plekje heviger zijn. Dan sneuvelt in het algemeen vaak het kleinste kuiken. En als het dood is wordt het meestal opgepeuzeld door de andere jongen.

Enige jaren geleden vond ik langs de route naar Delfzijl vaak aangereden uilen, meestal kerkuilen. Die  jagen graag in de bermen. De laatste tijd zie ik ze niet meer; het gaat niet zo goed met de kerkuil.

Uilen Eemshavenweg

olie op paneel

30 x 30 cm

Folkert de Graaf

Spiegelbeeld

Zondag 10 november was een dag van uitersten; prachtig zonnetje en af en toe felle regenbuien met zelfs hagel. Ik waagde me 's middags op de fiets en kwam onderweg dit beeld tegen. Helemaal alleen in een weids landschap, zon achter een wolk en prachtig tegenlicht. Het levert een mooi plaatje op. Even later was de wolk aangegroeid tot een flinke regenbui en moest ik schuilen onder een stelletje armetierige elzenboompjes. Dat hielp dus niet echt. Maar een bui duurt maar kort en al gauw kon ik weer verder. In de verte trokken de regensluiers over het onland tussen Peize en Eelde. 

Peizermade, 10 november half 4

Colourfull sheep

Voor het scheren al een verfbad. De wolindustrie wordt steeds efficienter.

Onbegonnen werk, Menno Wigman

Onbegonnen werk

Genoeg. Genoeg. Nu geen gedichten meer.

De dag is als een dag, en dat is dat.

Alleen een gek als ik zoekt naar een woord

dat het gejakker van de tijd ontkracht.

Zo kras ik maar wat op papier van hout.

En jij, mijn vriend, weet dat een kist een kist....

Alles bloeit dood. Het stilst in een gedicht.

Genoeg daarom, genoeg. Mijn pen wordt slap

en jij, mijn vader, rust nu in de lucht.

Hoe breng ik ooit je oogopslag terug?

En waarom is de wereld toch zo wijd

terwijl je as haast in mijn handpalm past?

Geen wetenschap die hierop antwoord geeft

Had ik het hart, ik zou het onderzoeken

zoals een alpinist zijn blik leegeet.

Uit: Dit is mijn dag/ Menno Wigman 2004

Hala twins

Nou vooruit, nog maar een paar lampjes. We gaan tenslotte de donkere dagen tegemoet.

Deze twee zijn van Hala Zeist en ze zijn bijna identiek. De ene heeft een klemvoetje maar kan ook aan de muur, de andere kan niet geklemd maar kan mooi staan en hangen. Leuke exemplaren uit de jaren 60, hoogte ongeveer 32 cm. Interesse? Mail me.

Kleding voor hipsters, vintage textiel per kilo

Op zaterdag 23 november kun je voor hippe vintage kleding terecht in de EMG Faktors aan het Eemskanaal in Groningen. In deze oude graansilo, nu een culturele broedplaats, wordt die dag de kleding per kilo verkocht tegen hele schappelijke prijzen. Sla je slag, liefhebbers en hipsters!

EMG Faktors, Eemskanaal tegenover de brandweerkazerne.

Vintage Diabolo wandhengel

Hele mooie, deze mosterdgele wandhengel in de vorm van een diabolo. Uit de sixties maar het merk is me niet bekend. De kap is 26 cm lang en de diameter is 17 cm. Forse lamp dus en hij zwaait ook mooi uit. De stangen zijn nl. respectieflijk 20 en 30 cm lang. Doet het goed in een eclectisch interieur. Hij kan verzonden worden en kost 60 euro.

(Vintage wandlamp, Hala, Anvia, Raak, Philips)


(niet meer beschikbaar)

Vintage boekenrekje

Gezellig oud boekenrekje in de stijl van Tomado en Pilastro. Het is niet gemerkt en verkeert in goede gebruikte staat. Voor de liefhebber. En voor de bezitter van een leuk verzameling pocketboekjes. Het rekje kost 50 euro. De maten van de planken (teakfineer): 70 x 20 cm.

 

 

(niet meer beschikbaar)

 

Auvergne, fotografie in Minerva

De fotografen Paul Meek, Jelle de Groot en Rene Alberts exposeren in Academie Minerva aan de Praediniussingel in Groningen. Ze tonen in diverse fototechnieken de weerslag van een bezoek aan  het dorpje Chazelles in de Auvergne. Ze verbleven er een week en gingen er op zoek naar het hart en de landschappelijke ruigheid van Frankrijk. Het resultaat laten ze zien in analoog en digitaal gemaakte foto's, kalietypien en cyanotipien, bewerkt en onbewerkt. Tot 9 november te zien (ma t/m vrij van 9 - 17 uur, do tot 21 uur).

Paul Meek, landschap

Herfst

Rotonde

Friso Kramer ontwierp salontafel Rotonde in 1959. Later werd het ontwerp overgenomen en uitgebracht door Ahrend de Cirkel. Het is een eenvoudig ontwerp van metaal en glas. Met de typische gevouwen en open staal constructie die hij ook gebruikte voor de Revolt en de Resultstoel. De Rotonde is nogal zeldzaam. Ik heb er eentje te koop. Het is een exemplaar dat wat gebruikssporen heeft maar dat noemen we een 'mooie vintage conditie'. Wil je de prijs weten, informeer dan even.

 

 

(niet meer beschikbaar)

Oude suikerfabriek

De fototentoonstelling Noorderlicht werd dit jaar gehouden in het zeefgebouw van de voormalige suikerfabriek in Groningen. Het is het oudste deel van de fabriek en het is gespaard gebleven vanwege de monumentale status. Ook een oude schoorsteen staat nog overeind, de rest van de fabriek is gesloopt. De tentoonstelling was prachtig maar wat mij vooral imponeerde was de omgeving waarin hij plaatsvond. Wat een prachtig en spannend gebouw is dit. Industrieel erfgoed leent zich goed voor allerlei alternatieve invullingen, we zien dat meer. De Westergasfabriek in Amsterdam, de voormalige Philipsterreinen in Eindhoven. CiBoGa in Groningen enz. Plekken waar met veel energie allerlei creatieven hun heil zoeken en mooie dingen doen. Het zeefgebouw kan ook zo'n status krijgen.

Jan Peter Muilwijk in Galerie Wijk

Jan Peter Muilwijk wil een tegenwicht bieden aan de ellende in de wereld. Hij tekent de positieve dingen die net als het negatieve ook legitiem zijn: oprechtheid, kinderlijke eenvoud en broos geluk. Het werk heeft christelijke thema's maar biedt ruimte voor identificatie. De kunstenaar verbeeldt universele gevoelens en wijst op de haalbaarheid van ongecompliceerd geluk. Muilwijk exposeert bij Galerie Wijk in Wehe den Hoorn t/m 27 oktober. Er is ook werk van andere kunstenaars te zien o.a. van Ruud de Rode en Pieter Pander.

Koude oorlog

In noord Groningen, tussen Warfhuizen en Wehe den Hoorn staat een restant van de koude oorlog; een oude luistertoren. Hij maakte deel uit van een netwerk van luisterposten dat in de jaren 50, 60 en 70 de komst van de Rus moest voorspellen. Het huidige staketsel was eens een goed uitgeruste wachtpost. Nu is het betonnen bouwsel ontmanteld en wordt het uiteraard niet meer gebruikt; de koude oorlog ligt ver achter ons. Onze vijanden komen ergens anders vandaan en (af)luisteren doen we tegenwoordig met hele andere middelen. De toren is een modern monument en omdat er niet veel meer van zijn wordt ie onderhouden door vrijwilligers. Merkwaardig en ook bezienswaardig ding.

Fifties schaaltje

Heel gezellig schaaltje uit de jaren 50. Gemerkt en genummerd aan de onderzijde. De firma die het maakte staat niet vermeld maar het schaaltje was onderdeel van de serie 'thea'. Mogelijk va Flora Plateel. Er zitten 2 kleine chips in de rand maar die zijn keurig bijgewerkt. Het schaaltje (diameter 14 cm, hoog 6 cm) is te koop voor 12,50.

Tiddo H. Nieboer

Beeldend kunstenaar Tiddo Nieboer was docent aan de ABK Minerva in de jaren 80. Minerva was een bolwerk van classicisme. De toenmalige directeur van het Groninger Museum, Frans Haks, moest daar niet veel van hebben. Lokale kunstenaars die gelieerd waren aan Minerva werden niet getoond in zijn museum. Te realistisch, te klassiek. Haks was in zijn programmering meer georienteerd op Italie en de VS waar o.a.  Memphis en graffiti furore maakten. Nieboer was de enige uitzondering; hij exposeerde met zijn geabstraheerde werk (etsen en beelden) in 1984 in het Groninger Museum. Deze catalogus behoort tot die tentoonstelling. Mooi tijdsdocumentje. De liefhebber kan hem bij mij aanschaffen.

Het raadsel Johannes Vermeer

Johannes Vermeer wordt terecht gezien als een van de belangrijkste schilders van de 17e eeuw. Hij is een fenomenale schilder maar ook een grote onbekende. De sfinx van Delft werd hij wel genoemd door historici, men kreeg maar geen greep op hem. Het is niet bekend wie zijn leermeester was, met welke kunstenaars hij contact had en of hij buitenlandse reizen maakte. Of hij in opdracht werkte weten de kenners ook niet. Voor een kunstenaar van zijn statuur maakte hij bovendien opvallend weinig schilderijen. Ongeveer 45 zijn er bekend en dat is een zeer gering aantal voor een schildersoeuvre. En waar zijn de oefenstukken en schetsen, de tekenboeken? We weten het niet. Er is veel gedocumenteerd over zijn enigszins obscure familie, de omgeving en lotgevallen van zijn grootvader en vader. Rondom de schilder echter is het in de archieven opvallend stil. Hij heeft zijn schilderleven ook zelf niet gedocumenteerd, er zijn geen geschriften van zijn hand bekend. Een raadselachtige figuur die veel vragen oproept. Antwoorden zijn hooguit te vinden door zijn schilderwerk te analyseren.

Vermeer was een echte vernieuwer die bijvoorbeeld de Camera Obscura gebruikte. Een nieuwe techniek in de 17e eeuw die ook schilders ten dienst stond. Het werkt volgens het principe dat een afbeelding ontstaat wanneer licht via een brandpunt wordt gebundeld en geprojecteerd op een scherm. Rond het midden van de 17e eeuw was er een draagbare camera in omloop met lenzen en onderdelen waarmee kon worden scherpgesteld op de gewenste afstand. Vermeer nam het beeld van de camera niet klakkeloos over, dat blijkt uit het feit dat hij consequent effecten als lichtval of proporties naar believen aanpaste. Het diende hem waarschijnlijk om licht- en kleureffecten te verkrijgen en het was een hulpmiddel om tot een eigen stijl te komen. Hij gebruikte een camera waarschijnlijk ook voor het schilderij 'Meisje met rode hoed'.

'Meisje met rode hoed' is een klein schilderijtje, 23 x 18 cm. Dat zou je niet zeggen als je het plaatje ziet. Het schilderij heeft een vlotte en trefzekere toets en zo schilderen op klein formaat is niet makkelijk. Dat is aanleiding om te veronderstellen dat Vermeer via een camera werkte. Vooral vanwege de overeenkomst tussen de weergave van de leeuwenkoppen op de stoel een een soft-focus beeld van hetzelfde voorwerp gezien door een camera obscura. De camera gebruikte Vermeer niet alleen om het verfoppervlak te verlevendigen maar ook om verschillende diepteplans te onderscheiden in het schilderij. En verder is het schilderij geschilderd op een paneel ipv op linnen. Voor Vermeer was dit een ongebruikelijk drager. Waarschijnlijk heeft hij hiermee getracht het scherpe beeld op het scherm van de camera zo dicht mogelijk te benaderen.

Jammer genoeg hangt 'Meisje met rode hoed' in de National Gallery of Art in Washington.

Straatscene

Eind september, mist in de straat (23.00 uur)

Wim Rietveld; 1407

Ontwerper Wim Rietveld (zoon van Gerrit, jaja) werkte voor Gispen en won met dit stoeltje in 1954 een belangrijke internationale designprijs. De 1407 werd een populair ontwerp en de firma Gispen was blij. Rietveld maakt samen met collega Andre Cordemeijer nog een aantal varianten op de 1407. Die bereikten echter niet dezelfde populariteit. De stoel op de foto heb ik van de eerste eigenaar. Hij verkeert in prima staat, frame en armsteunen zijn onbeschadigd en niet verkleurd. De stof en kussens zijn redelijk, de vloerdoppen van de achterpoten zijn alleen een beetje versleten. Hij is te koop voor 125 euro.

 

 

(niet meer beschikbaar)

Inge van Calkar

Op 28 september was ik in Zuidhorn bij het Music=Art festival. Het is een kleinschalig jaarlijks festival waar vooral lokale muzikanten en bands optreden. Singersongwriter Inge van Calkar uit Groningen was er ook. Ik kende haar niet maar begreep dat ze 'upcoming' is. Ze was o.a. te gast geweest bij DWDD. 

Ze maakte in de akoestische set die ze speelde veel indruk. Prachtige gevoelige liedjes, mooie stem (Suzan Vega- achtig). Gedurfd en professioneel. Ze is beinvloed door de Beatles en Radiohead! Erg goed.

www.ingevancalkar.nl

Eigen werk, gesprek

Gesprek (detail)

acryl op karton 

40 x 41 cm

2005

Wolkers' herfst

De Belgische fotograaf Stephan Vanfleteren maakte dit portret van Jan Wolkers.
Het toont Wolkers in de herfst van zijn leven. Vanfleteren is een meester in het fotograferen van karakter, van de ziel van zijn modellen en landschappen. Een zekere mystiek ontstaat door het prachtige, wat omfloerste zwart/wit van zijn foto's.
De foto werd gemaakt op Texel waar Wolkers zijn hart aan had verpand. Het gezelschap was onderweg op zoek naar een mooie locatie voor een portretfoto, eind van de dag, de zon verdween. Vanfleteren was even uitgestapt om de omgeving te scannen. Toen hij omkeek zag hij dit plaatje en sloeg toe. Op het origineel zie je ook nog het achterliggende landschap dat in de ondergaande zon vervaagt. Wat  wordt de kwetsbare Wolkers hier liefdevol benaderd, zowel door Karina als door Vanfleteren. Het gedicht hieronder is van Wolkers.

herfst

op broze krukken

het plantaardig gebeente

stapelt zich tot humus

sterven voor leven

het herfsttijloze

vergloort tot bleek lila

de aquarel van een ademtocht

druppelt uit

Revolt stoel

Friso Kramer is de grote man van het industriele Dutch Design. Hij ontwierp deze Revolt stoel voor Ahrend/De Cirkel in de jaren 60, destijds een echte revolutie vanwege het productieprocede en het zitcomfort. Het is een kantoorstoel, dus kantoorklerken hebben vooral geprofiteerd van de betere zit. De Revolt is zo'n grote hit dat hij enige jaren geleden opnieuw in productie is genomen. Nu wordt hij meer gebruikt als interieurstoel/eetkamerstoel. De stoel op het plaatje is een exemplaar uit de jaren 60/70. Zitting en rug hebben een nieuw laklaagje gekregen want ze waren met de kwast overgeschilderd. Verder verkeert hij in goede staat. Je kunt hem aanschaffen, informeer naar de prijs.

 

(niet meer beschikbaar)

Veiling BKR kunst Delfzijl

De gemeente Delfzijl veilt deze week haar BKR kunst. Dat gaat via een online veiling van Veilinghuis Omnia in Foxhol. De BKR regeling  (jaren 70) voor kunstenaars leverde hen een toelage op van de gemeente; in ruil daarvoor werd de gemeente eigenaar van kunstvoorwerpen van hun hand. De BKR-kunst is meestal niet van heel hoog gehalte en vaak nogal gedateerd. De regeling werd in de jaren 80 weer opgeheven. En meestal leverden kunstenaars niet hun beste werk in. Maar soms zitten er pareltjes tussen of namen die inmiddels veel geld opbrengen. Ga maar eens kijken op de site van Omnia Veilingen als je geinteresseerd bent. Wie weet bemachtig je voor een zachte prijs een leuk kunstwerk. Je kunt tot 19 september bieden. Er zit werk tussen van Marten Klompien en Jo van Dijk. Maar ook van Els Amman en Joop Kemp.

Te mooi

Je kent dat wel. Zo'n moment waarin alles klopt, alles eigenlijk perfect is. Bijvoorbeeld als je op vakantie met je geliefden, of alleen, op een plek bent zo mooi, dat je hem niet meer wilt verlaten. En je weet dat het geluksgevoel dat je ervaart weer verdwijnt. Maar nu nog niet, alsjeblieft. Zo wonderschoon dat het bijna pijn doet, bijna niet te verdragen. En dat het eigenlijk beter is dat het moment voorbij gaat.

Lees Rutger Kopland hieronder.

Baai

Het blijft en het blijft maar, het gaat

niet voorbij: een geel strand met lege stoelen,

een groene en blauw-groene zee met scheepjes,

grijzige bergen rondom, en over dit alles

een dun, lila, oudgeworden licht.

Het bewoog destijds, er bewoog iets eindeloos,

het was het ademen van de zee, het zachte schuren

van de scheepjes aan hun ankers, het langzaam

zwarter worden en verdwijnen van de baai:

er moest iets komen en het kwam, het kwam maar,

dit was geluk

Blijft over iets roerloos, een moment waarin

het strand verlaten is, de zee stilgevallen,

de ankerkettingen zwijgen, het licht dat oude

lila houdt, en niets verdwijnt-waarin

de baai daar ligt zoals hij is, voorgoed,

en een verlangen, dat dit moment voorbijgaat.

Dora Maar

De fotografe Dora Maar was in de jaren 30 de geliefde van Picasso. Ze stond ook model voor hem natuurlijk. Picasso potretteerde haar o.a.voor het schilderij 'Huilende vrouw' (ze huilde altijd volgens Picasso). Maar de grote vrouwenverzamelaar vond een andere muze en Dora moest het veld ruimen. Ze is daar naar eigen zeggen nooit echt overheen gekomen. Maar had zelf een mooie carriere als fotografe. Ze maakte o.a gedurfde zelfportretten zoals deze. Wat een prachtige vrouw. En wat dapper om jezelf naakt af te beelden. Zeker in die tijd, met een heel andere moraal dan tegenwoordig, een gewaagde onderneming. Het laat zien dat ze lef had.

foto: Dora Maar

jaren 30

Einde van de zomer

Op het Hoogeland van Groningen merk je dat de zomer op z'n retour is. Het graan is geoogst en er wordt geploegd. Mist hangt weer over het land, geuren veranderen. Het wordt vochtiger en dat verandert de kleuren in het landschap. De herfst nadert.

Landbouwschuur bij Loppersum

Gregory Porter

De Amerikaanse jazz zanger Gregory Porter treedt in oktober op in Groningen. Prachtige zanger met een gevoelig geluid. Porter brak nog niet zo lang geleden door als jazz vertolker, na eerst in musicals te hebben gespeeld. Inmiddels is hij opgenomen in de stal van het beroemde Blue Note label. Luistertip!

Alles is vierkant

Inzending voor de tentoonstelling Alles is vierkant!

Galerie het Raadhuis Eenrum

30 augustus t/m 29 september 2013

40 kunstenaars

formaat 40 x 40 cm

Raadhuisstraat 17

9967 RA Eenrum

vrijdag t/m zondag van 13 - 17 uur

en op afspraak

www.galeriehetraadhuis.nl