Op het parkeerterrein van de Eemscentrale dronk ik mijn eerste kop koffie, het was 6.45 uur en nog donker. Het was niemandsland waar ik mij bevond. Geen menselijke activiteit te bekennen, de centrale achter mij was stil en ongenaakbaar. Onderweg had de dichte mist alle herkenbare vormen opgelost, ik had alleen de witte strepen op het asfalt ter orientatie.
We waren hier voor de trekvogels. Zouden vogels vliegen in dichte mist? De netten stonden klaar in de ruigte niet ver van de centrale. Na de koffie reed ik door de velden naar onze ontmoetingsplek. Het blauwe uur was aangebroken. Een sperwer vloog laag over het terrein, een grote merel bungelde in z'n klauwen. Vandaag zouden we vogels vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten