Het WK voetbal in Brazilie is in volle gang. We bewieroken onze sporthelden. Toen ik in de jaren 70 ging basketballen waren er natuurlijk ook al superhelden. Op het basketbalvlak moest ik die echter nog ontdekken. Ik wist dat in de States de grote mannen actief waren, in het land waar het spel was 'uitgevonden'. En ze liepen rond in de NBA, the National Basketball Association. Je kreeg daar toen maar mondjesmaat iets van mee, er was geen internet, er werd op tv niets van vertoond. Alleen Mart Smeets schreef regelmatig iets in het basketbalblaadje Play Off. En bij de Americain Bookstore kon je in de jaren 80 wel eens een basketbalmagazine vinden. Meestal sterk verouderd. Mijn held werd Julius Erving, de man die in 2 competities actief was (ABA en NBA). De man die kon vliegen. De man die lang voordat Michael Jordan het begrip 'hangtime' herdefinieerde, al hoog boven iedereen door het luchtruim zweefde. De man die die grote basketbal in een hand vasthield en daardoor trucs kon uithalen die anderen niet lukten.
Erving had een bijnaam die hij overhield aan zijn tijd op de playgrounds in New York, eind jaren 60. Rucker Park in Harlem is daarvan de meest beruchte. Men noemde hem daar The Doctor, de jongeman die op onnavolgbare wijze 'opereerde' met de basketbal. Als hij alles weer naar zijn hand zette dan zeiden de toeschouwers (ze zaten zelfs op de daken van de gebouwen rond het veld): "The Doctor is operating".
The Doctor scorend op zijn bekende manier, hoog boven iedereen uit, bal in 1 hand. All Star game jaren 70.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten