woensdag 16 december 2015

dinsdag 15 december 2015

Scott Weiland


De zanger van de Stone Temple Pilots, Scott Weiland, is niet meer. De man met de o zo Nederlandse achternaam overleed op 3 december, veel te jong. In de jaren 90 deinde STP mee op de hoge golven van de grunge rock die vanuit het noordwesten van de VS over de wereld spoelden. Hun versie van de grunge was dreigender en zwaarder dan die van Nirvana of Pearl Jam. En hoewel ze nooit dezelfde status als deze bands bereikten waren ze in de scene wel van betekenis. Het nummer Plush was een hit in Nederland. Weiland was een man met een groot probleem en verslaafd aan drank en drugs. Zijn hele carriere heeft hij met z'n verslavingen geworsteld en uiteindelijk eisten ze een zware tol. Ik zag hem in 2005 op het legendarische festival Fields of Rock in Nijmegen. Hij was in die dagen zanger van Velvet Revolver, een heavy metal gelegenheidsband met o.a. Slash van Guns 'n Roses. Weiland was die dag in goede doen en gaf een prima concert met z'n maten. Later bleek dat hij ook bij Velvet Revolver het enfant terrible was, onberekenbaar door z'n buitensporige gedrag. Velvet Revolver viel snel uit elkaar. Een klein hitje van VR was Fall to Pieces. Het nummer lijkt een zelfportret van junkie Weiland die in de clip zwaar naar de verdommenis gaat.

https://www.youtube.com/watch?v=9JhsUFuqbCM 


 
Scott Weiland 1994
foto Chris Cuffaro

vrijdag 11 december 2015

What's the question?


What's the question?
mixed media/collage op papier
25 x 25 cm
Folkert de Graaf 2015


ZT

 
ZT, mixed media/collage op papier
25 x 25 cm
Folkert de Graaf 2015


woensdag 9 december 2015

Watchdog

 
Watchdog, schets
25 x 25 cm, mixed media/paper
Folkert de Graaf 2015


dinsdag 8 december 2015

Avalanche

 
Avalanche (schets), mixed media/paper
40 x 35 cm
Folkert de Graaf 2015


maandag 7 december 2015

donderdag 3 december 2015

Tijdgeest

 
Tijdgeest
Object van hout op Suikerunie terrein Groningen
foto Folkert de Graaf 2015

Fabriek

 
Suikerunie terrein Groningen, 3 december 2015
foto Folkert de Graaf


woensdag 2 december 2015

Crucifix

Van Joop Puntman liet ik al eens eerder een keramisch werkstuk zien. Ik vond van hem nog meer; een crucifix van chamotte. Puntman werkte voor het keramiekatelier 'Het Ambacht' in Haalderen. Hij werd in de jaren 60 en 70 vooral bekend met zijn grote wandobjecten voor publieke instellingen.
De crucifix die ik vond werd door 'Het Ambacht' vervaardigd in opdracht, er zijn verschillende uitvoeringen bekend. Puntman herken je aan de wat hoekige stijl waarin hij zijn figuren modelleert. Breed 23 cm, hoog 33 cm. Mail me als je belangstelling hebt.
 




maandag 30 november 2015

Man in landschap

 

Man in landschap
inkt en acrylverf, 25 x 25 cm
Folkert de Graaf 2015

Kandelaar

Met de feestdagen in zicht steken we weer wat vaker een kaarsje aan. Op de foto een mooie vintage kandelaar in Deense stijl. Gemaakt van teakhout en metaal. Er moeten van die smalle kaarsjes in, 'tiny tapers'. Best lastig om die nog te vinden want tegenwoordig prefereren we dikke kaarsen. Maar via bv. het internet kun je die dunne opsporen. De kandelaar, 19 cm hoog, is in een mooie conditie, nauwelijks gebruikt. Wil je meer weten dan kun je me mailen.
 


donderdag 26 november 2015

Nieuw werk

 
 
zonder titel
gemengde techniek op karton, 26 x 35 cm 
Folkert de Graaf 2015


woensdag 18 november 2015

dinsdag 17 november 2015

Drietenen

 In december 2010 is het flink winter. Het is al weken koud en er ligt ijs in de sloten. Van sneeuw is echter geen sprake; het landschap is grauw en guur. Ik ben op 21 december in Delfzijl en tuur vanaf de dijk bij het plaatselijke strandje over de Eems. De oostenwind giert over de top van de dijk en blaast tranen in mijn ogen. Ondanks de zon is het er bitter koud. Het maakt van de havenplaats vandaag een onaangename plek. Het stille Eemshotel dat buitendijks op hoge poten staat lijkt gevangen in het gestolde zeewater. Er is geen levende ziel te bekennen.
Voor me ligt een grote melkachtige en onregelmatige ijsvlakte, de donkere vaargeul in de verte is echter open. Daarachter het silhouet van de Duitse kust. Tegen de dijk aan is het ijs gaan kruien en schuiven schotsen tegen elkaar. Een enorme wanorde is het. Het lijkt alsof het ijs enkele keren is gesmolten en daarna weer bevroren. Net gesmolten kaas op een afgekoelde pizza. Het ijs is bros en heeft een vieze grijsgele tint. Wat een barre wereld. Ik loop enigszins in de luwte langs de voet van de dijk en duik zo diep mogelijk weg in mijn jas. Plotseling zie ik dichtbij drie kleine wadvogeltjes op het ijs staan. Wat doen vogels hier, op dit onzalige moment onder deze poolcondities? Het zijn drieteen strandlopers in hun prachtige witte winterkleed. Zijn ze door de wind hierheen geblazen? Of dachten ze op het strandje nog iets van voedsel te kunnen vinden? De minivogeltjes staan op 1 pootje, hun kopjes naar beneden gericht. De lijfjes wiegen heen en weer. Krijgen ze duwtjes van de wind of schommelen ze zelf? De snaveltjes wijzen naar het ijs. Het is net of ze door het ijs turen, gebiologeerd door de aanblik van een andere wereld.
 
 

zaterdag 7 november 2015

Ed van der Elsken

Fotograaf Ed van der Elsken heeft veel invloed gehad op ons beeld van de jaren 60 en 70. Zijn iconische recht voor z'n raap-foto's kennen we allemaal. Van der Elsken zwierf over de hele wereld en bracht regelmatig fotoboeken uit om ons deelgenoot te maken van zijn belevenissen en van zijn denkwereld. Compromisloos en zeer uitgesproken was ie. Maar ook dicht bij huis vond hij z'n onderwerpen. Een voorbeeld daarvan is het documentaire fotoboek (1977) over een zwanengezin in de polder bij Edam waar hij woonde. Ik heb een exemplaar beschikbaar, in zeer goede staat. Heb je belangstelling mail me dan.
 
 




Glasgow Boys

Het Drents Museum toont tot 7 februari 2016 een selectie van werken van Schotse kunstenaars uit het fin de siecle van de 19e eeuw. Kunst uit Schotland is voor mij terra incognita. Ik wist niet dat er aan het eind van de 19e eeuw ook in Schotland behoefte was aan vernieuwing in de kunst. Wel logisch natuurlijk. In heel West Europa manifesteerden zich jonge kunstenaars die wilden breken met tradities. Zo ook in het verre Schotland, de Glasgow Boys gooiden enthousiast de boel om. En ze baseerden zich daarbij onder andere op schilders van de Nederlandse Haagse School, bv. Anton Mauve en Matthijs Maris. Het is vanwege die vernieuwing interessant om de tentoonstelling te gaan bekijken. Ik was echter niet onder de indruk van de schilderkunstige prestaties van de groep. Het niveau ontstijgt de Nederlandse voorbeelden niet, misschien heeft dat te maken met de Schotse opleiding en schildertradities. De Glasgow Boys waren internationaal gezien geen vernieuwende virtuozen en traden in die zin niet in de voetsporen van de schilders van de Haagse School.
 
 
 


maandag 2 november 2015

Mereldag, 28 oktober

Op het parkeerterrein van de Eemscentrale dronk ik mijn eerste kop koffie, het was 6.45 uur en nog donker. Het was niemandsland waar ik mij bevond. Geen menselijke activiteit te bekennen, de centrale achter mij was stil en ongenaakbaar. Onderweg had de dichte mist alle herkenbare vormen opgelost, ik had alleen de witte strepen op het asfalt ter orientatie.
We waren hier voor de trekvogels. Zouden vogels vliegen in dichte mist? De netten stonden klaar in de ruigte niet ver van de centrale. Na de koffie reed ik door de velden naar onze ontmoetingsplek. Het blauwe uur was aangebroken. Een sperwer vloog laag over het terrein, een grote merel bungelde in z'n klauwen. Vandaag zouden we vogels vangen.
 
 

Quintusbos Glimmen, 1 november

 

 





dinsdag 27 oktober 2015

The Boxer Rebellion

The Boxer Rebellion maakt muziek die me aan vanalles doet denken uit de jaren 80. De Londense Indie-band met Amerikaanse zanger bestaat al een tijdje. Niet zo lang geleden zag ik een registratie van een optreden tijdens Lowlands 2014.  Mooi hoor, luister via het linkje naar 'Diamonds'.







woensdag 14 oktober 2015

Goudhaan

De vogeltrek is weer begonnen. Een vreemd maar ook intrigerend fenomeen. Waarom kiest de ene soort ervoor om te blijven en zich aan te passen aan veranderende omstandigheden en gaat de andere soort op reis? Twee keer per jaar? Als je goed naar die trekkende soorten kijkt dan wordt dat reisgedrag nog wonderlijker. Want hun kwetsbaarheid is enorm. Deze week heb ik geholpen om trekvogels te ringen in Noord Groningen. In het ringgebied, een ruig terreintje met riet en bosjes waar ze kunnen rusten en fourageren, komen allerlei soorten langs. Ze zijn dan zojuist de Eems  overgestoken. Vaak in groepsverband en soms alleen. Veel van deze vogels zijn afkomstig uit het noorden en oosten van Europa. Op hun trek volgen ze de contouren van de kust en doen dan ook Noord Groningen aan. De vogels worden gevangen met mistnetten. Die zien ze niet staan tussen de bosjes op het vangterrein. Eenmaal bevrijd uit het net worden ze gedetermineerd en geringd; terugvangsten zeggen iets over het trekgedrag van de vogels. Wat zagen we deze dag in de netten? Er waren zanglijsters en roodborsten, rietgorzen en kool- en pimpelmezen, vinken en merels, zwartkoppen en heggenmussen. Er was een hele late boerenzwaluw. Er vloog een grote bonte specht in een van de netten (wat een parel!). Zwarte mezen waren er in flinke aantallen en ook 1 baardmannetje. Maar het meest biezonder vond ik de goudhaantjes. Het waren er deze dag nogal veel. Het zijn de kleinste vogeltjes die je in Nederland kunt aantreffen. Ze wegen ongeveer 6 gram. Zo'n minigewichtje, verpakt in veertjes, voel je eigenlijk niet in je hand. Alleen hun turbohartje voel je kloppen tegen je handpalm. Ze zijn heel erg mooi. Alles aan ze is klein en teer. En ze trekken dus duizenden kilometers, naar het zuiden en weer terug. Je realiseert je met zoiets verfijnds in je hand, dat die onderneming een ongelooflijke prestatie is van dit beestje.

 
vuurgoudhaan
foto: Folkert de Graaf

maandag 12 oktober 2015

Balloerveld

 Het Balloerveld op een zonnige herfstmiddag. Oerlandschap op hoogte, de weidse vlakte stijgt uit boven het omringende beekdal-landschap. Het is er droog, de vegetatie is zo vroeg in de herfst al helemaal verkleurd naar warm bruin. Bijzonder om in de beslotenheid van het Drentse landschap ineens zo ver te kunnen kijken. Prachtig gebied en mooie wandelomgeving.



donderdag 8 oktober 2015

Jasper Krabbe in Belvedere

Jasper Krabbe exposeert tot eind november in Museum Belvedere in Heerenveen. Hij toont alleen portretten. Portretten van vrienden, portretten van interessante bekenden, zelfportretten, kinderportretten. De expositie geeft een mooi beeld van een kunstenaar die op zoek is naar de ziel van de mens. De essentie zo je wilt, van zowel hemzelf als die van de mensen in zijn omgeving. Da's niet eenvoudig en misschien ben je daar ook wel nooit mee klaar. Krabbe is echter een harde werker die bv. in hele reeksen zelfportretten in zichzelf kijkt. Zijn kleurgebruik is steeds wat grijzig, zijn dragers oud papier en oude doeken. Het werk heeft daardoor iets doorzichtigs en vluchtigs en dat draagt mooi bij aan het beeld van die ongrijpbaarheid van de ziel. Ook het onontkoombare van vergankelijkheid dringt zo je gevoel binnen. Mooie expositie! Het overzicht van de vaste collectie in het andere deel van het museum is weer prachtig, met werk van o.a. Boele Bregman, Jan van der Zee, Sjoerd de Vries. En Jonas Snijder. Hem kende ik niet, een ontdekking.
 
 
 
Jasper Krabbe
zelfportret
Museum Belvedere


woensdag 7 oktober 2015

Goud Es

Pas in de herfst snap je waarom de Goud Es zijn naam heeft gekregen. Deze es verkleurt als een van de eerste bomen in de herfst, en dat doet ie knalgeel. Ik hoop altijd dat de herfststormen dan nog even wegblijven. Zo kun je tenminste rustig genieten van al die kleurenpracht. Boven op de wierde van Oosterwijtwerd (Hoogeland) staat een hele rij Goud Essen en samen met de Mariakerk geeft dat in de zon een prachtplaat. Meestal staan Goud Essen alleen, het zijn sierbomen die je op de boerenerven in Groningen ziet staan. Vaak in combinatie met een rode beuk. In Oosterwijtwerd boffen ze met zo'n prachtige rij. Overigens is de Mariakerk een van de mooiste historische kerken van het Hoogeland. Je kunt er iedere dag binnenlopen, de deur is nooit op slot. Helaas is het ook een van de kerken die het meest te lijden heeft van de aardbevingen door de gaswinning.
 
 
 
 
foto's Folkert de Graaf 2015

maandag 28 september 2015

Salt (op groot formaat)


Bijna klaar; Salt op groot formaat
gemengde techniek, 120 x 150 cm
Folkert de Graaf 2015


zondag 27 september 2015

Noordpolder

 


 
 
 
 
 
 
 
 
5 x Noordpolder, akkers, vette klei en wolkenluchten
inkt op papier, 50 x 70 cm
Folkert de Graaf 2015
 



vrijdag 25 september 2015

dinsdag 22 september 2015

Opzetjes

Old man

Bosrand

portretten

schetsen in diverse technieken
50 x 70cm
Folkert de Graaf 2015




vrijdag 18 september 2015

Jellyfish

 
Jellyfish (schets), mixed media
20 x 20 cm
Folkert de Graaf 2015
 
 
Jellyfish (schets), koffie
20 x 20 cm
Folkert de Graaf 2015
 

woensdag 16 september 2015

Cormoran

 

 
Cormoran, mixed media op papier
40 x 55 cm
Folkert de Graaf 2015


vrijdag 11 september 2015

Groot atelier, groot werk

Na mijn verhuizing beschik ik niet meer over een groot atelier. Een kleintje heb ik wel, formaat slaapkamer. Maar daar kan ik geen groot werk maken en dat is nou net wat ik de laatste tijd zo leuk vind. Kunstbroeder Paul had nog een hoek over op zijn enorme atelier en daar ben ik nu aan de slag met groot werk. 'Salt' wordt op groot formaat uitgewerkt zoals je op het plaatje kunt zien.
 
 
Salt op groot formaat
mixed media, 120 x 150 cm
Folkert de Graaf 2015


vrijdag 4 september 2015

Nieuwe website Folkert de Graaf


Ik heb een nieuwe website laten bouwen voor m'n schilder- en tekenwerk. Hij staat sinds kort online. Bekijk hem maar eens via het linkje. Nog niet alles is klaar, kleine aanpassingen volgen nog.

 
 

maandag 31 augustus 2015

Waterdiertje

 
 
Waterdiertje
36 x 38 cm
gemengde techniek (acryl, aquarel, potlood, pastel, o.i.inkt)
Folkert de Graaf 2015


maandag 24 augustus 2015

Bowie in het Groninger Museum

Vanaf december wordt het artistieke leven van David Bowie belicht in het Groninger Museum. De vleesgeworden rock-kameleon heeft nogal wat klassiekers voortgebracht en bijna evenzoveel identiteiten aangenomen. Onlangs werd in de aanloop naar de tentoonstelling de documentaire over het laatste Ziggy Stardust concert (1973) vertoond op de Grote Markt in Groningen. Een open air gebeuren. We hadden er zin an. Na 'Hang on to yourself ' brak echter een wolkbreuk los en moest het publiek de woorden van Bowie letterlijk nemen. De markt stroomde snel leeg terwijl de regen met bakken naar beneden kwam en een hevig onweer flitste boven de stad. Hier was de filmapparatuur niet tegen bestand. Toen het weer droog was bleken technische problemen te verhinderden dat de film van D.A. Pennebaker kon worden hervat.