Not tomorrow, gemengde techniek
25 x 25 cm
Folkert de Graaf 2016
woensdag 30 maart 2016
donderdag 24 maart 2016
Lust for life
Helden sterven ook al wil je het niet. Ging Bowie aan het begin van dit jaar en ook Maurice White, deze week was Johan Cruijff, El Salvador, aan de beurt. Er zijn ook helden die je vroeger weinig toekomst gaf. Te heftig, te destructief. Iggy Pop is voor mij een van die helden. Uitgerekend hij is er nog steeds. En met nieuw werk (Post Pop Depression) in samenwerking met the Queens of the Stone Age. Hoe gaaf is dat. Ze hebben Lust for Life zelfs in een nieuw jasje gestoken, check de link.
Josh Homme & Iggy Pop
dinsdag 22 maart 2016
vrijdag 18 maart 2016
donderdag 17 maart 2016
woensdag 16 maart 2016
dinsdag 8 maart 2016
maandag 7 maart 2016
Groots
Goudhaan
Een gevangen goudhaan is lijdzaam en begripvol. In ieder geval stralen zijn houding en oogopslag dat uit. Het viel me op tijdens het ringen van trekvogels vorig najaar. Ik had nog nooit een goudhaan van dichtbij gezien. Laat staan dat ik er eentje in handen had gehad. Ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar dit beestje. Wat wil je; het is het kleinste vogeltje dat voorkomt in Nederland. En dat is dus nog iets kleiner dan het winterkoninkje. Die dreumes kennen we. Het winterkoninkje leeft groter dan ie feitelijk is. Vol bravour en vol actie. Luidruchtig zingend verkondigt hij graag dat de omgeving hem toebehoort. Je verbaast je over het enorme volume van zo'n klein beestje. Bijna barsten van het zingen noemt Koos van Zomeren dat. Dit geldt allemaal niet voor de goudhaan. Die leeft in de marge, onopvallend en stil en ver weg van de bewoonde wereld in de uitgestrekte bossen van Scandinavie. De goudhaan is graag zo klein als hij is.
Er trekken dit najaar veel goudhanen
door het terrein waar de vangnetten staan. Ik tref mijn eerste aan op
een van de vroege controlerondes. De wind blaast hem heen en weer in
het mistnet op ongeveer 2 meter hoogte. We hebben oogcontact en hij
aanvaardt dat er geen ontkomen aan is, er is geen verzet. Dat is
verstandig want met een gewicht van slechts 6 gram heeft het ook geen
zin om je te verzetten. Hoe benard je positie ook is. Ik moet hem
lospeuteren (ook voor mij is er geen ontkomen aan) en ben blij dat
dit minivogeltje niet tegenspartelt. De kraaloogjes vertonen geen
angst, hooguit verbazing. Als ik hem vastpak klinkt een ijl en hoog
gepiep. Zo hoog dat het van ver lijkt te komen en niet uit dit
vogeltje in mijn knuist. Ik spreek het beestje zacht en bemoedigend
toe, onder de indruk van z'n schoonheid. Het groen van z'n verenpak
en geel en oranje in z'n kuif (mannetje) zijn overdonderend, de dunne
pootjes aandoenlijk. Gelukkig strekt hij de tenen van het pootje dat
nog vastzit. Dan komt hij in z'n geheel los uit het net en voel ik
het hartje bonzen tegen mijn handpalm, de vleug van veren tegen mijn
huid. Geen gewicht.
En dit komt dus helemaal uit het
noorden van Europa gevlogen realiseer ik me, heeft duizend kilometer
afgelegd en is ook nog de Eems overgestoken. Diezelfde weg moet over
een tijdje nog een keer worden afgelegd in omgekeerde richting! Hoe
volbreng je dat vraag ik me af. Door lijdzaam te zijn is mijn
conclusie. De goudhaan is groots in z'n overgave.
donderdag 3 maart 2016
Abonneren op:
Posts (Atom)