The Boxer Rebellion

The Boxer Rebellion maakt muziek die me aan vanalles doet denken uit de jaren 80. De Londense Indie-band met Amerikaanse zanger bestaat al een tijdje. Niet zo lang geleden zag ik een registratie van een optreden tijdens Lowlands 2014.  Mooi hoor, luister via het linkje naar 'Diamonds'.

https://www.youtube.com/watch?v=HKTAXkpGceQ

Goudhaan

De vogeltrek is weer begonnen. Een vreemd maar ook intrigerend fenomeen. Waarom kiest de ene soort ervoor om te blijven en zich aan te passen aan veranderende omstandigheden en gaat de andere soort op reis? Twee keer per jaar? Als je goed naar die trekkende soorten kijkt dan wordt dat reisgedrag nog wonderlijker. Want hun kwetsbaarheid is enorm. Deze week heb ik geholpen om trekvogels te ringen in Noord Groningen. In het ringgebied, een ruig terreintje met riet en bosjes waar ze kunnen rusten en fourageren, komen allerlei soorten langs. Ze zijn dan zojuist de Eems  overgestoken. Vaak in groepsverband en soms alleen. Veel van deze vogels zijn afkomstig uit het noorden en oosten van Europa. Op hun trek volgen ze de contouren van de kust en doen dan ook Noord Groningen aan. De vogels worden gevangen met mistnetten. Die zien ze niet staan tussen de bosjes op het vangterrein. Eenmaal bevrijd uit het net worden ze gedetermineerd en geringd; terugvangsten zeggen iets over het trekgedrag van de vogels. Wat zagen we deze dag in de netten? Er waren zanglijsters en roodborsten, rietgorzen en kool- en pimpelmezen, vinken en merels, zwartkoppen en heggenmussen. Er was een hele late boerenzwaluw. Er vloog een grote bonte specht in een van de netten (wat een parel!). Zwarte mezen waren er in flinke aantallen en ook 1 baardmannetje. Maar het meest biezonder vond ik de goudhaantjes. Het waren er deze dag nogal veel. Het zijn de kleinste vogeltjes die je in Nederland kunt aantreffen. Ze wegen ongeveer 6 gram. Zo'n minigewichtje, verpakt in veertjes, voel je eigenlijk niet in je hand. Alleen hun turbohartje voel je kloppen tegen je handpalm. Ze zijn heel erg mooi. Alles aan ze is klein en teer. En ze trekken dus duizenden kilometers, naar het zuiden en weer terug. Je realiseert je met zoiets verfijnds in je hand, dat die onderneming een ongelooflijke prestatie is van dit beestje.

 

vuurgoudhaan

foto: Folkert de Graaf

Balloerveld

 Het Balloerveld op een zonnige herfstmiddag. Oerlandschap op hoogte, de weidse vlakte stijgt uit boven het omringende beekdal-landschap. Het is er droog, de vegetatie is zo vroeg in de herfst al helemaal verkleurd naar warm bruin. Bijzonder om in de beslotenheid van het Drentse landschap ineens zo ver te kunnen kijken. Prachtig gebied en mooie wandelomgeving.



Jasper Krabbe in Belvedere

Jasper Krabbe exposeert tot eind november in Museum Belvedere in Heerenveen. Hij toont alleen portretten. Portretten van vrienden, portretten van interessante bekenden, zelfportretten, kinderportretten. De expositie geeft een mooi beeld van een kunstenaar die op zoek is naar de ziel van de mens. De essentie zo je wilt, van zowel hemzelf als die van de mensen in zijn omgeving. Da's niet eenvoudig en misschien ben je daar ook wel nooit mee klaar. Krabbe is echter een harde werker die bv. in hele reeksen zelfportretten in zichzelf kijkt. Zijn kleurgebruik is steeds wat grijzig, zijn dragers oud papier en oude doeken. Het werk heeft daardoor iets doorzichtigs en vluchtigs en dat draagt mooi bij aan het beeld van die ongrijpbaarheid van de ziel. Ook het onontkoombare van vergankelijkheid dringt zo je gevoel binnen. Mooie expositie! Het overzicht van de vaste collectie in het andere deel van het museum is weer prachtig, met werk van o.a. Boele Bregman, Jan van der Zee, Sjoerd de Vries. En Jonas Snijder. Hem kende ik niet, een ontdekking.

 

 

 

Jasper Krabbe

zelfportret

Museum Belvedere



Goud Es

Pas in de herfst snap je waarom de Goud Es zijn naam heeft gekregen. Deze es verkleurt als een van de eerste bomen in de herfst, en dat doet ie knalgeel. Ik hoop altijd dat de herfststormen dan nog even wegblijven. Zo kun je tenminste rustig genieten van al die kleurenpracht. Boven op de wierde van Oosterwijtwerd (Hoogeland) staat een hele rij Goud Essen en samen met de Mariakerk geeft dat in de zon een prachtplaat. Meestal staan Goud Essen alleen, het zijn sierbomen die je op de boerenerven in Groningen ziet staan. Vaak in combinatie met een rode beuk. In Oosterwijtwerd boffen ze met zo'n prachtige rij. Overigens is de Mariakerk een van de mooiste historische kerken van het Hoogeland. Je kunt er iedere dag binnenlopen, de deur is nooit op slot. Helaas is het ook een van de kerken die het meest te lijden heeft van de aardbevingen door de gaswinning.

 

 

 

 

foto's Folkert de Graaf 2015