Het is 15 september, het is rustig in de ochtend. Een zonnetje prikt door de wolken en wint terrein. Geen blad beweegt in de tuin waar gevallen fruit rode accenten geeft aan het bedauwde gras. De naderende herfst maakt het fris en ik zie dat alles onder 'n laag vocht zit. Spinnenwebben en zo. De verre ruis van het spitsverkeer wordt doorbroken door het getsjilp van mussen. Op mijn atelier zet ik een Deens tafeltje in de lak, het wordt mooi. Er is geen haast. Een dierbare is overleden en ik ben stil. Guy Garvey van Elbow zingt over 'scattered black and whites'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten