Veiling BKR kunst Delfzijl

De gemeente Delfzijl veilt deze week haar BKR kunst. Dat gaat via een online veiling van Veilinghuis Omnia in Foxhol. De BKR regeling  (jaren 70) voor kunstenaars leverde hen een toelage op van de gemeente; in ruil daarvoor werd de gemeente eigenaar van kunstvoorwerpen van hun hand. De BKR-kunst is meestal niet van heel hoog gehalte en vaak nogal gedateerd. De regeling werd in de jaren 80 weer opgeheven. En meestal leverden kunstenaars niet hun beste werk in. Maar soms zitten er pareltjes tussen of namen die inmiddels veel geld opbrengen. Ga maar eens kijken op de site van Omnia Veilingen als je geinteresseerd bent. Wie weet bemachtig je voor een zachte prijs een leuk kunstwerk. Je kunt tot 19 september bieden. Er zit werk tussen van Marten Klompien en Jo van Dijk. Maar ook van Els Amman en Joop Kemp.

Te mooi

Je kent dat wel. Zo'n moment waarin alles klopt, alles eigenlijk perfect is. Bijvoorbeeld als je op vakantie met je geliefden, of alleen, op een plek bent zo mooi, dat je hem niet meer wilt verlaten. En je weet dat het geluksgevoel dat je ervaart weer verdwijnt. Maar nu nog niet, alsjeblieft. Zo wonderschoon dat het bijna pijn doet, bijna niet te verdragen. En dat het eigenlijk beter is dat het moment voorbij gaat.

Lees Rutger Kopland hieronder.

Baai

Het blijft en het blijft maar, het gaat

niet voorbij: een geel strand met lege stoelen,

een groene en blauw-groene zee met scheepjes,

grijzige bergen rondom, en over dit alles

een dun, lila, oudgeworden licht.

Het bewoog destijds, er bewoog iets eindeloos,

het was het ademen van de zee, het zachte schuren

van de scheepjes aan hun ankers, het langzaam

zwarter worden en verdwijnen van de baai:

er moest iets komen en het kwam, het kwam maar,

dit was geluk

Blijft over iets roerloos, een moment waarin

het strand verlaten is, de zee stilgevallen,

de ankerkettingen zwijgen, het licht dat oude

lila houdt, en niets verdwijnt-waarin

de baai daar ligt zoals hij is, voorgoed,

en een verlangen, dat dit moment voorbijgaat.

Dora Maar

De fotografe Dora Maar was in de jaren 30 de geliefde van Picasso. Ze stond ook model voor hem natuurlijk. Picasso potretteerde haar o.a.voor het schilderij 'Huilende vrouw' (ze huilde altijd volgens Picasso). Maar de grote vrouwenverzamelaar vond een andere muze en Dora moest het veld ruimen. Ze is daar naar eigen zeggen nooit echt overheen gekomen. Maar had zelf een mooie carriere als fotografe. Ze maakte o.a gedurfde zelfportretten zoals deze. Wat een prachtige vrouw. En wat dapper om jezelf naakt af te beelden. Zeker in die tijd, met een heel andere moraal dan tegenwoordig, een gewaagde onderneming. Het laat zien dat ze lef had.

foto: Dora Maar

jaren 30

Einde van de zomer

Op het Hoogeland van Groningen merk je dat de zomer op z'n retour is. Het graan is geoogst en er wordt geploegd. Mist hangt weer over het land, geuren veranderen. Het wordt vochtiger en dat verandert de kleuren in het landschap. De herfst nadert.

Landbouwschuur bij Loppersum

Gregory Porter

De Amerikaanse jazz zanger Gregory Porter treedt in oktober op in Groningen. Prachtige zanger met een gevoelig geluid. Porter brak nog niet zo lang geleden door als jazz vertolker, na eerst in musicals te hebben gespeeld. Inmiddels is hij opgenomen in de stal van het beroemde Blue Note label. Luistertip!