Na 30 jaar modeltekenen denk je dat het wel eens vanzelf zal gaan, zo'n tekening maken. Mooi niet. Iedere sessie begin je weer opnieuw met zoeken. Alle 'zoeklijntjes' laat ik staan in de tekening, ik poets ze niet weg. Ze tonen het zoeken naar verhouding en compositie, de juiste richting van een arm of been. Ze verbeelden het ontstaansproces en de kwetsbaarheid van dat ene moment waarin je bepaalt dat de tekening 'klopt'. Ik hoef geen perfect plaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten