Het Groninger Museum toont werk uit eigen collectie en focust op de Nieuwe Wilden; Duitse schilders die in de jaren 80 van de vorige eeuw zorgden voor ophef in de schilderkunst. In de jaren 80 gebeurde er weer eens iets op kunstgebied. In de lijn van de punk in de muziekwereld, werd ook in andere kunstdisciplines flink de trom geroerd. Voor mij was het allemaal heel verwarrend. Ik probeerde op de kunstacademie de klassieke schilderprincipes onder de knie te krijgen en nu waren er ineens jonge kunstenaars die volledig hun eigen gang gingen. Wars van tradities leek het. Dit waren mensen van mijn eigen generatie, ik bewonderde hun moed maar durfde zelf nog niet hun pad te volgen. Behalve Duitsers waren er ook Franse en Italiaanse schilders die je zou kunnen scharen onder de noemer Nieuwe Wilden. Ze komen vast nog voorbij in het GroMu. Ik was vooral gecharmeerd van Enzo Cucchi en Francesco Clemente. In 1983 zag ik een enorm schilderij van Clemente in het Guggenheim museum in New York. Het is het schilderij hieronder van de zwevende figuur. Het Guggenheim is een fascinerend museum en het doek van Clemente hing er prachtig, het raakte me door z'n verstilde melancholie. Ik was op dat moment al heel lang en heel ver van huis. Ik bevond me in een bizarre stad in een waanzinnig land en werd door alle indrukken nogal overspoeld; ik was die zwevende figuur. Clemente en Cucchi zijn gearriveerde en wereldberoemde schilders.
Enzo Cucchi