Rutger Kopland is een van Neerlands bekendste dichters. Ik ben zeer onder de indruk van zijn werk. Het toeval wil dat ik jaren geleden met zijn broer en kunstenaar Jaap (niet Kopland maar vd Hoofdakker) in contact kwam. We werkten samen bij het invullen van allerlei projectjes in het lokale kinderwerk en de naschoolse activiteiten in Delfzijl. Steeds op zeer aangename en creatieve wijze. Waarbij ik vooral in de rol van opdrachtgever zat en Jaap de uitvoering deed, zeg maar de creatieve uitwerking voor zijn rekening nam en docenten regelde.
Jaap werkte in die tijd voor het regionale kunstinstituut IVAK. We bedachten o.a. een multiculti- kindervoorstelling bij elkaar over verdraagzaamheid, die uiteindelijk werd uitgevoerd in theater de Molenberg in Delfzijl. En verder vulden we menige naschoolse activiteit met uiteenlopende en prachtige vormen van expressie.
Van Kopland hierbij een mooi vers over het loslaten van je kind. Mijn jongste vertrok onlangs, ze staat nu op eigen benen.
Vertrek van dochters
Ze moesten inderdaad gaan, ik had het gezien
aan hun gezichten die langzaam veranderden
van die van kinderen in die van vrienden,
van die van vroeger in die van nu
En gevoeld en geroken als ze me kusten,
een huid en een haar die niet meer voor mij
waren bedoeld, niet zoals vroeger,
toen we de tijd nog hadden.
Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.
Rutger Kopland
www.jaapvandenhoofdakker.com
